تعیین ظرفیت حمل بار بازوهای رباتی با پایه متحرک، با در نظر گرفتن محدودیت نیرو و گشتاور موتورهای محرک مورد بحث قرار گرفته است. تأثیر جابجایی و موقعیت قرارگیری پایه در بار مجاز قابل حمل نشان داده شده است. بر این اساس "فضای کاری بار" به عنوان مجموعه ای از موقعیت هایی که پایه می تواند در آنها قرار گرفته و مقدار مشخصی بار را در یک مسیر از پیش معلوم حمل کند، تعریف شده است. با تجربه کردن فضای کاری بار به صورت نقاط مجزا، مکان پایه در نقاط مورد نظر در نظر گرفته شده و از روابط برگشت پذیر نیوتن- اویلر برای محاسبه اثرات دینامیکی بار و بازو روی موتورهای مفاصل استفاده شده است. سپس ظرفیت حمل بار بازوی رباتی متحرک با در نظر گرفتن قید موتورهای بازو و قید حرکتی مفاصل آمده است. با اعمال یک روش ساده، فضای کوچکتری از فضای کاری بار که در آن بار مجاز قابل حمل نزدیک به مقدار حداکثر است انتخاب گردیده است. این روش تا رسیدن به نقطه بهینه پایه ادامه یافته، بطوریکه مقدار حداکثر مطلق ظرفیت حمل بار بازو در فضای کاری بار در مسیر داده شده بدست آید. در نهایت اثر جابجایی پایه در مقدار حداکثر ظرفیت حمل بار بازوهای رباتی با انجام مطالعات موردی روی بازوهای رباتی مختلف مورد بررسی قرار گرفته است.